اندامهای مصنوعی انسان و اندامهای هوشمند

اندامهای مصنوعی انسان ، قدمتی به طول تاریخ

در مطلب قبل درباره بازسازی اندامها در حیوانات و انسان صحبت کردیم. در این بخش اشاره ای به ساخت اندامهای مصنوعی پیشرفته داریم.

از گذشته های دور بشر از اندام های مصنوعی برای جبران نواقص جسمی خود استفاده کرده است.

از پای چوبین دزدان دریایی تا انواع کم نقص و نزدیک به اندام های واقعی.

حتی شواهدی باستانی از وجود اندام های مصنوعی در تمدن شهر سوخته و مصر کهن حکایت دارد.

اما همیشه دو ایراد اساسی بزرگ وجود داشته:

این اندام ها توانایی حرکت نداشته و همچنین توان انتقال پیامهای حسی سطحی مثل لامسه به مغز را ندارند.

 

اندامهای مصنوعی پیشرفته

ساخت اندام هایی که بر این دو نقص غلبه کند، خواسته دیرین دانشمندان این حوزه بوده و هست.

آرزویی که در سالهای اخیر گام به گام به تحقق نزدیکتر می شود.

در اقدامی موفقیت آمیز، اندام هایی ساخته شده که تنها با گذاشتن کلاهی بر روی سر کنترل می شود.

این کلاه الگوی ذهنی فرد را درک کرده و با استفاده از آن کافیست بیمار به جهت و نوع حرکت اندام فکرکند.

این دستگاه با تقریب قابل قبولی این دستور را شناسایی کرده و سبب حرکت اندام می شود.

از سوی دیگر دانشمندان دانشگاه پلی تکنیک لوزان ساز وکاری خلق کرده اند تا با ادغام حس لامسه و حس بینایی، مغز اندام متصل شده را به عنوان اندام واقعی خود شناسایی کند و این گونه قدم مهمی در دریافت احساسات این عضو اضافه برداشته شود.

 

آینده اندام های مصنوعی انسان در گرو هوش مصنوعی

با اینکه دستاوردهای گفته شده تنها بخشی از تلاشهای این حیطه علمی را نشان می دهد، اما بی شک آینده تکامل و ساخت اندام های مصنوعی با کارایی بهتر، به شدت به آینده هوش مصنوعی گره خورده است.

این فناوری با شیب غیر قابل باوری درحال رشد است.

به همین دلیل می توان به کسب دستاوردهای بزرگ در این زمینه، در سالهای نه چندان دور امیدوار بود.