فاشیسم شاخ و دم ندارد!
پژوهشگر: نوشاد رضائی
از میان گفت‌وگوها با هنری ژیرو (متولد ۱۹۴۳).
استاد دانشگاه‌های بوستون، پنسیلوانیا و مک مستر. فعال در مطالعات فرهنگی و تربیتی که امروزه از استادان مشهور تعلیم و تربیت انتقادی در جهان است.
هنری ژیرو در کتاب خود، خشونت فراموشی سازمانیافته، استدلال می‌کند که نام سیاسی دیکتاتوری از نوع جدید، یعنی «کشتار به دست نژادپرستان، تهاجم به حریم خصوصی، نظارت و مراقبتهای دولتی، منفعت‌محوری نهادهای رفاه اجتماعی و گسترش فقر و عدم تساوی» درواقع همان خودکامگی با انتخابات است.
ویکتوریا هارپر: عنوان کتاب شما بسیار کنایه‌آمیز است: خشونت فراموشی سازمانیافته. ممکن است درباره آن صحبت کنید؟
هنری ژیرو: در دوره‌ای تاریخی زندگی می‌کنیم که حمله به تفکر نقادانه و خاطره از جانب نیروهائی در بالادست، وجه مشخصه آن است. خاطره تاریخی می‌تواند بسیار خطرناک شود؛ زیرا یادآور چگونگی از مشروعیت افتادن مقاومت‌ها، لحظه‌هائی که قرارداد اجتماعی جدی گرفته می‌شد، نشو جنبش‌های اجتماعی با خواست نوعی جدید از تفکر درباره دمکراسی و عدالت اجتماعی و اقتصادی هستند. در دوران کنونی، ترس، خصوصی‌سازی و غیرسیاسی شدن، اصول سازمان‌دهنده جامعه است. واژه‌های خشونت و فراموشی سازمانیافته در عنوان کتاب برای اشاره به چگونگی بی‌ارزش شدن خرد، نقد و مبارزه، فرهنگ آگاهی‌دهنده، تشکیل سازمان‌ها و نهادهای یاری‌دهنده مبارزه‌های جمعی و لازم برای استقرار دمکراسی است. اشاره به چگونگی توسل قدرت غالب به فرهنگ ترس، سرکوب و نظامی‌کردن بخش بزرگی از جامعه برای عملی‌کردن ترور دولتی، همسان‌سازی و خصوصی‌سازی است. واژه خشونت به هم‌دستی دولت در ایجاد فرهنگی بی‌نهایت کالاواره و خصوصی‌شده رجعت میدهد. فرهنگی که شهروندان را تا سطح افرادی کوته‌بین و دائم در پی پاسخ‌گوئی به خواست‌های مصرف‌گرائی پایین می‌آورد. تعریف هویت خود وجهی تاریخی دارد و هرچه این جنبه تاریخی ضعیف‌تر شود، عاملیت، عدالت، آموزش و دمکراسی نیز بی‌اهمیت می‌شود. امروزه ترس و خصوصی‌سازی، اصول سازمان‌دهنده جوامع در عرصه‌های اجتماعی همچون مدارس است و همپایه سرکوب دولتی، آموزش را برای بسیاری جوانان به ابرازی در پی کسب منافع، تبدیل کرده‌است.
پاکسازی اجتماعی و سیاسی خاطره و تفکر، خود بخشی از حمله بزرگتری به مبارزات اجتماعی، سازمان‌های متعهد و مبارزان است. پاکسازی خاطره جمعی نه‌تنها جوانان را از عرصه عمومی دور، بلکه سیاست را نیز تهی می‌کند. با خصوصی‌شدن عرصه همگانی، بی‌عدالتی به‌مثابه عذابی برآورد می‌شود که منافع فردی را هدف می‌گیرد. در چنین اوضاعی تعهد به‌معنای جلو افتادن فرد است و مسئولیت‌های اجتماعی و مدنی در پرده فرهنگ خودشیفتگی، فردگرائی تنگ‌نظرانه و خصوصی‌سازی محو می‌شود. این کتاب در پی کشف چگونگی ایجاد وضع دهشت‌زا و غیردموکراتیک از طریق حمله به تاریخ، به شهادت تاریخی و به انتقاد است. به گفته همکارم، دیوید کلارک، این «جنگ برضد افکار و معاشقه با نبود خردگرائی هرروز در بطن دستیازی‌ها به حقوق مردم و پلاسیدن زندگی سیاسی پروده می‌شود». شاید این امر، دلیل این همه خشونت ضد جوانان سیاه، دانشجویان معترض و فعالان جنبش‌ها باشد. جوانان، هدف این حمله قرار گرفته‌اند، زیرا مستعدترین گروه برای یازیابی خاطره‌ها به‌مثابه موضوعی محوری در سیاست هستند و با استفاده از ابزارهای گذشته، می‌توانند آیند‌‌ه‌ای بسیار متفاوت با آنچه در راه است، بسازند. شاید دلیل خنثا کردن جوانان از طریق غرق‌کردن‌شان در فرهنگی مصرفی و دیگر سیاست‌های اجتماعی، قرض‌های سنگین دانشجوئی، ارائه تحصیلاتی برای تأمین گذران مختصر روزمره نیز همین بی‌خطر کردن آنها باشد.
|
تمام تلاش تیم تن آپ در این است که از شما یک فرد متفکر با روحیه نقاد و خلاق بسازد. سعی کنید اتفاقات و حوادث به ظاهر ساده پیرامون خود را با دیدی تازه نگاه کرده و برای خود تحلیل کنید. |
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.