استاد شفیعی کدکنی
محمدرضا شفیعی کدکنی در نوزدهم مهرماه ۱۳۱۸ در کدکن (نیشابور) در خراسان متولد شد.
شفیعی کدکنی هرگز به دبستان و دبیرستان نرفت و از آغاز کودکی نزد پدر خود و محمدتقی ادیب نیشابوری به فراگیری زبان و ادبیات عرب پرداخت.
کدکنی در دانشگاه فردوسی مشهد نامنویسی کرد و در کنکور آن سال نفر اول شد و به دانشکدهٔ ادبیات رفت و مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه فردوسی و مدرک دکتری را نیز در همین رشته از دانشگاه تهران گرفت.
کدکنی در جوانی به شعر و شاعری پرداخت و نام مستعار (م. سرشک) را برگزید و طی آشنایی با نیما یوشیج سبک شعر نو را انتخاب کرد.
شفیعی کدکنی از سال ۱۳۴۸تا کنون استاد دانشگاه تهران است.
شفیعی از دوستان نزدیک مهدی اخوان ثالث بود.
در بخش مهارت تحصیلی با رشته های مختلف تحصیلی بیشتر آشنا شوید |
نصیحت شفیعی کدکنی برای جوانان و نوجوانان
«والا من خودم را در حدی نمیدانم که به جوانان این مملکت پند و اندرزی بدهم، ولی روایت میکنم پندی را که ابوسعید ابوالخیر داده و آن این است هر کسی از آنجا که هست بکوشد یک گام فراتر آید.»
شعر معروف استاد شفیعی کدکنی
به کجا چنین شتابان؟
گون از نسیم پرسید
– دل من گرفته زین جا
هوس سفر نداری
ز غبار این بیابان؟
– همه آرزویم اما
چه کنم که بسته پایم
به کجا چنین شتابان؟
– به هر آن کجا که باشد
به جز این سرا، سرایم
– سفرت به خیر اما تو و دوستی، خدا را
چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی
به شکوفهها، به باران
برسان سلام ما را
آثار استاد
از استاد آثار بسیاری در زمینه نقد و تصحیح و ترجمه در دسترس است. اما معروف ترین آثار وی در زمینه شعر:
- ۱۳۴۴ – زمزمهها
- ۱۳۴۴ – شبخوانی
- ۱۳۴۷ – از زبان برگ
- ۱۳۵۰ – در کوچهباغهای نِشابور
- ۱۳۵۶ – بوی جوی مولیان
- ۱۳۵۶ – از بودن و سرودن
- ۱۳۵۶ – مثل درخت در شب باران
- ۱۳۶۷ – هزارهٔ دوم آهوی کوهی
سایه این استاد متواضع و منبع غنی و ارزشمند ادبیات فارسی تا سالیان سال بر سر دانشگاه و ادبیات ایران مستدام باد.