انوشه انصاری
انوشه انصاری نخستین زن ایرانی فضانورد است.
او رئیس انجمن گردانندگان شرکت فناوری ارتباط از راه دور (TTI) می باشد.
وی نخستین زن مسلمان فضانورد هم لقب گرفته.
همچنین چهارمین کسی است که خودش تمام هزینه ی سفر فضایی اش را تامین کرده است.
جامعه ی ملی فضای آمریکا در سال ۲۰۱۵ میلادی جایزه ی «پیشگام فضا» را به انوشه انصاری اختصاص داد.
دوران تحصیلات انوشه انصاری
انوشه انصاری تحصیلات تکمیلی دبیرستان را در آمریکا پشت سر گذاشت.
پس از آن برای ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی در رشته ی مهندسی الکترونیک و علوم کامپیوتر در دانشگاه جرج میسون پذیرفته شد.
او با موفقیت مدرک لیسانس خود را دریافت کرد و برای ادامه تحصیل در رشته ی مهندسی الکترونیک در مقطع کارشناسی ارشد به دانشگاه جرج واشنگتن رفت و در آنجا مطالعات خود را دنبال کرد.
انوشه انصاری تاکنون از خود چندین مقاله و دو پاتنت در مورد کار روی عملکردهای اتوماتیک و گره های یک شبکه بی سیم ارائه داده است.
| رویاها و استعدادهای خود را در مدرسه مهارت آموزی تن آپ کشف کنید |
آغاز فعالیت حرفه ای
پس از موفقیت و دریافت مدرک فارغ التحصیلی با شرکت های بزرگی مانند COMSAT و MCI همکاری کرد و با آن ها پروژه های موفقیت آمیزی را انجام داد.
پس از گذشت مدتی در سال ۱۳۷۲ مصادف با ۱۹۹۴ میلادی، انوشه با همکاری همسرش حمید انصاری و برادر همسرش امیر انصاری شرکتی را تاسیس کردند و نام آن را تله کام تکنولوژی یا همان TTI گذاشتند.
شرکت آن ها در زمینه ی تامین تجهیزات موردنیاز شبکه های کامپیوتری کار می کرد. این شرکت توسط سونوز نتورک در سال ۲۰۰۰ خریداری شد.
در سال ۲۰۰۰ انوشه انصاری جایزه ی اول کارآفرین ملی ایالات متحده آمریکا را از آن خود کرد.
مجله ی فورچیون در سال ۲۰۰۱ وی را در فهرست تاجران موفق قرار داد.
از آنجا که خانواده انصاری از نظر دیدگاه پبشرو در تکنولوزی بسیار شناخته شده هستند، شرکت پرودی سیستم را در سال ۲۰۰۶ تاسیس کردند.
هدف شرکت خانواده انصاری ارایه ایده های استثنایی برای مدیریت دیجیتال خانه ها بود.
شرکت Prodea Systems هزینه سفر انوشه انصاری را به عنوان اولین کاوشگر زن خصوصی فضا پرداخت کرد.
انوشه در حال حاضر پست مدیرعاملی و ریاست این کمپانی را بر عهده دارد.
قسمتی از خاطره ی انوشه انصاری از سفر فضایی
«زمانی که پرتاب سایوز TMA-8 رو می دیدم هیچوقت فکر نمی کردم که توی کپسول این قدر آروم باشه …
شبیه به بلند شدن یک هواپیما بود – سپس فشار G به آرومی شروع شد. من فکر می کنم در نهایت حدود ۲ یا ۳ برابر فشار طبیعی رو تجربه کردیم.
بعد از اون مرحله جدا شدن و رها شدن محافظ کپسول اتفاق افتاد. هنوز همه چیز خیلی روان بود.
پرتویی از نور، کپسول رو روشن کرد و قلب منو گرم می کرد.
فکر کنم اون موقع داشتم با صدای بلند می خندیدم. لذتی که تو قلب خودم احساس می کردم وصف ناپذیره…
احساس خوشایندی از آزادی که لبخندی رو بر چهره همه نشوند.
من به آهستگی از صندلیم بلند می شدم و به خندیدن ادامه می دادم. نمی توانستم باور کنم …. صادقانه بگم همه چیز هنوز برام مثل یک رویا ست.
به دلیل اینکه با تسمه های ایمنی محکم بسته شده بودیم من نمی تونستم بیرون رو ببینم و سرانجام زمانی که در مدار مستقر شدیم تونستیم کلاهخودمون رو بالا بزنیم و کمربندها رو شل کنیم.
لوپز دستکشش رو بیرون آورد و دستکش شروع به شنا کردن توی کابین کرد.
من نمیتوانستم در تمام این مدت از لبخند زدن و خندیدن جلوگیری کنم.
سرانجام تونستم نگاهی به بیرون بندازم و برای اولین بار زمین رو ببینم.
اشکم سرازیرشد. نمی تونستم جلوی اشکهام رو بگیرم.
حتی فکر کردن به آن صحنه هم اشک منو در میاره.
این سیاره ی زیبای بخشنده زیر شعاع گرم خورشید … سرشار از صلح … سرشار از زندگی … نه نشونه ای از جنگ و نه نشونه ای از مرزها و نه نشونه ای از مصیبت ها، فقط زیبایی.»
افتخارات
انتخاب بعنوان کارآفرین برتر از طرف مجله زن شاغل آمریکا در سال ۲۰۰۰
قرار گرفتن در فهرست تاجران موفق مجله معتبر فورچون آمریکا در سال ۲۰۰۱
دریافت اولین جایزه نوآور سیمونز توسط NCWIT به عنوان کارآفرین موفق زن در سال ۲۰۰۹
دریافت دکترای افتخاری علوم از دانشگاه جرج میسون در سال ۲۰۱۲
دریافت جایزه ملی پیشگامان فضا ایالات متحده به پاس خدمات به جامعه فضایی در سال ۲۰۱۵
